100 kilometrów przygody, 100% frajdy. Tak w skrócie opisać można śląski odcinek Wiślanej Trasy Rowerowej, czyli słynnej Wiślanki. Dla kogo jest śląska WTRka? Dla tych, którzy preferują urozmaicone krajobrazy, przestrzenie i nawierzchnie. Dla tych, którzy kochają połączenie przygody i przyrody. Dla tych, którzy lubią spokój, ale miejski gwar też im nie straszny. Dla tych, którzy pragną popłynąć na dwóch kółkach z nurtem dzikiej i pięknej Wisły.
Ostatnimi czasy rekordy popularności ekoturystycznych wycieczek bije Małopolska, a szczególnie Wiślana Trasa Rowerowa na odcinku biegnącym przez obszar województwa małopolskiego. Trasa ta, obok Velo Dunajec, wydaje się być perełką na mapie turystycznych długodystansowych szlaków rowerowych w naszym kraju.
Sama Wiślana Trasa Rowerowa (WTR) nie jest jednak niczym nowym. Pomysł jej utworzenia zrodził się już w 1995 roku, a sama trasa w województwie śląskim istnieje od 2007. Przez lata została jednak dość zaniedbana i zapomniana. Na fali aktualnej mody rowerowej, na całe szczęście województwa przypomniały sobie o ogromnym turystycznym potencjale Wiślanej Trasy Rowerowej i szlak ten w niektórych województwach został odnowiony. Tak stało się w województwie małopolskim, kujawsko-pomorskim, pomorskim (w budowie) oraz śląskim. Teraz czekam na pozostałe województwa. Cudownie bowiem było by móc przejechać 1200 kilometrów wzdłuż Wisły, z gór nad morze, po dobrze oznakowanym, zróżnicowanym krajobrazowo i bezpiecznym szlaku. Bez zaglądania na mapę, bez szukania trasy w telefonie, tylko ja i droga przede mną.
Ciekawa jestem projektów w innych województwach, ale postanowiłam rozpocząć WTR od jej źródeł, czyli mojego macierzystego województwa śląskiego. Tutaj nie tylko rozpoczyna się sam 1200-kilometrowy szlak rowerowy, ale swoje źródło ma przede wszystkim rzeka Wisła, ambasadorka całego przedsięwzięcia. Dodatkowo jako ślązaczka, nie mogę sobie pozwolić, abym cudze chwaliła a swego nie znała.
Ogólna charakterystyka śląskiej WTRki
Śląski odcinek szlaku wydaje się być ciekawy, gdyż nie jest monotonny. Prowadzi po urozmaiconym terenie, po zróżnicowanych nawierzchniach, zmienia się krajobraz dookoła. Na początku biegnie na zmianę szutrową lub asfaltową drogą, przechodzi przez nowiutkie ustrońskie Bulwary nad Wisłą, w dalszej części łączy się z lokalnymi drogami o małej częstotliwości ruchu, aby na koniec wyprowadzić nas na widokowe wały przeciwpowodziowe, głównie szutrowe, miejscami lekko zarośnięte i kamieniste.
Jedynym minusem jest to, że szlak właściwie tylko przez połowę trasy prowadzi przy samej Wiśle, tak, że mamy z rzeką bezpośredni kontakt. Kolejna część trasy jest od rzeki oddalona, prowadząc przez wioski Śląska Cieszyńskiego. Domyślam się jednak, że problematycznym mogło być poprowadzenie szlaku wzdłuż rzeki, która przechodzi przez Jezioro Goczałkowickie oraz meandruje pomiędzy stawami Żabiego Kraju. Brak Wisły rekompensują nam jednak piękne widoki na sielską okolicę oraz panorama na szczyty Beskidu Śląskiego.
Nadgorliwi powiedzą, że odcinek śląski powinien skończyć się już w Dankowicach, jednak z praktycznych względów wydłużam go sobie do Oświęcimia. Niewielkie Dankowice nie wydają się zbyt wygodnym miejscem na zakończenie szlaku, szczególnie tym, którzy planują powrót do domu koleją lub innym szlakiem. Oświęcim jest dobrze skomunikowany zarówno z Katowicami i miastami ościennymi, Lublińcem, jak i Krakowem.
Bezpieczeństwo
Szlak ogólnie oceniam jako bezpieczny i odpowiadający wszystkim rowerzystom, w tym rodzinom z dziećmi.
Początkowy odcinek szlaku prowadzi wzdłuż Wisły, po ścieżkach rowerowo-spacerowych, raz szutrowych, raz asfaltowych. Od Drogomyśla, szlak prowadzi po lokalnych drogach o ruchu samochodowym, jednak są one na tyle mało uczęszczane, że nie stanowią zagrożenia oraz dyskomfortu jazdy. Jest jednak na szlaku kilka krótkich odcinków biegnących bardziej ruchliwymi drogami. Najnieprzyjemniejszy wydał mi się odcinek między Chybiem a Landkiem wzdłuż ulicy Bielskiej. Ciężko było dostrzec wiekowe znaki rowerowe malowane kilka lat temu na samej ulicy. Zdawali się ich także nie zauważać dość szybko jadący kierowcy.
Oznakowanie
Szlak oznakowany jest bardzo dobrze, nie ma większych problemów z orientacją. Użyte są dobrze widoczne pomarańczowe znaki R4, wraz z kilkoma tabliczkami z odległościami (choć dość rzadkimi). Zauważyłam jednak kilka miejsc, gdzie znaków ewidentnie brakowało lub gdzie znaki zostały odwrócone wskazując nieprawidłowy kierunek jazdy (prawdopodobnie to czyjeś „żarty”). Warto więc mieć to oraz się na uwadze i kontrolować trasę, szczególnie przy zakrętach i skrzyżowaniach dróg. A tych zawijasów będzie trochę, szczególnie wśród wiosek Śląska Cieszyńskiego.
Czasami na drzewach zauważyć można jeszcze ślady po starym oznakowaniu Wiślanki.
MORy i infrastruktura
Formalne Miejsca Obsługi Rowerzystów na odcinku śląskim właściwie nie występują, a przynajmniej nie w takiej formie z jakiej znane są w Małopolsce czy na szlaku GreenVelo. W województwie śląskim zadowolić muszą lokalne ławki czy trawa nad Wisłą lub w lesie. Jak dla mnie piknik nad rzeką brzmi bardziej atrakcyjnie niż przerwa w wypasionym MORze. Sprzęty do ewentualnej naprawy roweru, pompki należy mieć ze sobą.
Na trasie nie zabraknie nam sklepów czy restauracji, szczególnie na pierwszym odcinku szlaku, w okolicy Wisły, Ustronia, Jeziora Goczałkowickiego oraz w Czechowicach-Dziedzicach i Oświęcimiu.
Atrakcje
Według mnie największą atrakcją na trasie jest główna bohaterka -Wisła. To świetna sposobność, aby spędzić cały dzień w towarzystwie królowej polskich rzek. Poobserwować, jak płynie, meandruje. Jak pokonuje i zdobywa kolejne kilometry, a my wraz z nią.
Ta długa trasa to także dobra okoliczność, aby w pełni skupić się na otaczającej nas organicznej rzeczywistości. Warto zwrócić uwagę na samą rzekę, jej kolor, szerokość, szybkość z jaką spada z niewielkich wodospadów. Na roślinność jaka porasta nieuregulowane brzegi Wisły. Może uda się napotkać jakąś faunę, która równie chętnie spędza czas nad rzeką?
Inspirująca może stać się także obserwacja życia mieszkańców wiosek Śląska Cieszyńskiego i Żabiego Kraju, przez które przejeżdżamy. My jesteśmy tu tylko dziś, przejazdem, a jak wygląda życie, kiedy Wisłę ma się na co dzień, na wyciągnięcie ręki?
Ponadto trasa oferuje ciszę, spokój i radość z jazdy. Stale zmieniające się krajobrazy, i oczekiwanie na to co przyniesie droga. A na długodystansowych szlakach jak Wiślana Trasa Rowerowa przygody są gwarantowane.
Na dłuższych dystansowo trasach raczej nie rozpraszam się atrakcjami w pobliżu, skupiam się na szlaku i tym co on za sobą niesie. Zdaję sobie jednak sprawę, że mówię to jako osoba, która bywała nie raz w miejscach, przez które przebiega Wiślanka. Dla osób chcących jednak zatrzymać się na chwilę aby poznać i pozwiedzać miejscowości mijane po drodze, wybrałam kilka moich faworytów.
Wisła:
Źródła Wisły pod Baranią Górą - spacer po obszarze źródliskowym Wisły oraz wejście na szczyt Baraniej Góry (1220 m n.p.m.) z piękną panoramą na trzy kraje – Polskę, Czechy i Słowację. Wizyta w dwóch rezerwatach przyrody - Wisła i Barania Góra, Kaskady Rodła na Białej Wisełce – całą wycieczkę można także odbyć rowerem. Do tego lekcja historii w Baraniogórskim Ośrodku Kultury Turystyki Górskiej PTTK "U Źródeł Wisły" i Izbie Leśna oraz chwila przerwy w Schronisko PTTK na Przysłopie.
Połączenie Białej i Czarnej Wisełki i Jezioro Czerniańskie, a dalej połączenie Wisełki i Malinki, czyli oficjalny początek Wisły
Zameczek Prezydenta RP na Zadnim Groniu wraz z kaplicą św. Jadwigi Śląskiej
spacer Szlakiem Habsburgów
Spacer lub wycieczka rowerowa po bardzo widokowym Cieńkowie + skocznia narciarska im. Adama Małysza w Wiśle Malince
drewniana Chata Kocyana z 1930 z wystawą etnograficzną oraz twórczości ludowej Beskidu Śląskiego
Wiadukt kolejowy w Łabajowie lub jego mniejszy w Dziechcińce
Muzea: Muzeum Aptekarstwa, Muzeum Narciarstwa, Muzeum Magicznego Realizmu
Pomnik Źródeł Wisły w centrum
Bliższe spotkanie z góralami Beskidu Śląskiego, czyli odwiedziny w Muzeum Beskidzkim im. A. Podżorskiego w dawnej karczmie z 1794 roku wraz z Enklawą Budownictwa Drewnianego
wystawa Głuszce w Beskidzie Śląskim w Zameczku Myśliwskim Habsburgów, wspomnienia beskidzkich lasów
Spacer po centrum Wisły oraz wzdłuż Aleji Podań i Legend + kawa i ciastko w cukierni U Janeczki
Leśny kościół na Bukowej – historia tolerancji i nietolerancji na ziemi cieszyńskiej
Ustroń:
Trening przed WTRką podczas wejścia na Czantorię – spacer do czeskiego schroniska Chata na Czantoryji z czeskim piwem i smakołykami
Uzupełnieie minerałów ustrońskimi wodami ze źródła Zygmunt w Pijalni Wód w Parku Zdrojowym
Historia ustrońskiego uzdrowiska, spacer po dzielnicach Zawodzie i Jaszowiec ze słynnymi piramidami lub kąpiel w basenach solankowych w Uzdrowisku Ustroń
Muzeum Ustrońskie im. J. Jarockiego przywołujące hutniczą historię miasta oraz prezentujące zbiory etnograficzne regionu Śląska Cieszyńskiego wraz ze Zbiorami Marii Skalickiej
Spalanie kalorii podczas wejścia na Równicę – podziwianie panoramy, a potem uzupełnianie kalorii podczas góralskiego posiłku w Zbójnickiej Chacie lub Kolibie Pod Czarcim Kopytem
Muzeum etnograficzne Stara Zagroda przedstawiające kulturę ludową Śląska Cieszyńskiego
Skoczów:
Rynek w Skoczowie wraz z Ratuszem, kolorowymi kamienicami z przełomu XVIII i XIX wieku, zabytkowy układ przestrzenny miast. Fontanna z Trytonem, dawniej gorszącym pobożnych mieszkańców
Wzgórze Kaplicówka z panoramą na miasto i Beskid Śląski
Muzeum im. Gustawa Morcinka z wystawami archeologicznymi, etnograficznymi i pamiątkami po pisarzu
Rezerwat przyrody Skarpa Wiślicka chroniący drzewostany bukowe oraz łęgi porastające stromą skarpę wiślaną
Żabi Kraj:
Jezioro Goczałkowickie wraz z zaporą, spacer po Goczałkowicach-Zdroju i parku zdrojowym, wraz z kilkoma obiektami architektury uzdrowiskowej
Dolina Górnej Wisły chroniona programem Natura 2000– idealne na dodatkową wycieczkę rowerową - miejsce lęgowe dla ponad 160 gatunków ptaków, w tym ostoja tych rzadkich i zagrożonych jak bączek, bąk, dzierzba czarnoczelna, rybitwa białowąsa, ślepowrona. Miejsce hodowli karpia. Dobre miejsce na spacer przyrodniczy lub wypad fotograficzny.
Ekomuzeum Żabi Kraj + Aplikacja mobilna przybliżająca atrakcje regionu oraz lokalne trasy turystyczne
Kościół św. Marcina w Jawiszowicach z 1692 r na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego
Czechowice-Dziedzice:
Kolonia górnicza przy ulicach Górniczej i Węglowej
Izba Regionalna z ekspozycjami historyczną i etnograficzną
Oświęcim:
Rynek z oryginalnymi kamienicami, średniowiecznym układem przestrzennym i Ratuszem z Muzeum
Zamek Książąt Piastowskich i wieża obronna + piękna panorama ponad miasto lub spacer tunelami pod miastem
Spacer szlakiem zabytków żydowskich: synagoga Chewra Lomdej Misznajot, Muzeum Żydowskie, cmentarz żydowski, Café Bergson w domu ostatniego żydowskiego oświęcimianina Szymona Klugera
Muzeum Wódki Jakob Haberfeld oraz bar w dawnej Parowej Fabryce Wódek i Likierów, funkcjonującej od 1804 roku
Muzeum Auschwitz-Birkenau
Spacer Bulwarami nad Sołą
Jak i kiedy zacząć?
Wiślana Trasa Rowerowa rozpoczyna się nie gdzie indziej jak w samej Wiśle. Dojedziemy tam pociągiem Kolei Śląskich, w których można przewozić rowery. Pamiętajcie jednak, że obecnie (i jeszcze przez co najmniej kilka kolejnych miesięcy) remontowana jest linia kolejowa na trasie Bielsko-Biała - Wisła, przez co w Bielsku-Białej na turystów czeka zastępcza komunikacja autobusowa. Nie zawsze dostępny jest w niej przewóz rowerów. Warto zadzwonić na infolinię i dopytać, jak ma się sprawa w dniu, w którym zdecydujemy się na wiślaną przygodę.
Każdy dzień jest dobry na Wiślaną Trasę Rowerową. Jednak ze względu na dość spore obłożenie rowerzystów na trasie (szczególnie w Wiśle i Ustroniu) oraz dość licznych spacerowiczów wzdłuż Bulwarów nad Wisłą, warto wybrać termin poza weekendem.
Od początku czy od źródeł?
Dziś, Wiślana Trasa Rowerowa formalnie rozpoczyna się na dworcu Wisła Uzdrowisko. Przed modyfikacją trasy w 2018 roku, WTR rozpoczynała swój długodystansowy bieg przy zaporze na Wiśle Czarne. Miejsce to ma większe znaczenie symboliczne, gdyż to w tym miejscu łączą się potoki Biała i Czarna Wisełka, która dają początek królowej polskich rzek (oficjalnie Wisła zaczyna się w miejscu połączenia Wisełki z Malinką). Zdaje się być to szczególnie istotne dla osób, które w planach mają przejechanie całej trasy od źródeł aż do ujścia.
Oficjalny początek szlaku na dworcu Wisła Uzdrowisko jest moim zdaniem nie wystarczająco ‘kultowy’. O dziwo nie znajdziemy tam kropki czy tablicy oficjalnie rozpoczynającej ten długodystansowy szlak. Co w przypadku trasy o znaczeniu wręcz narodowym jest rozczarowujące. Każdy długodystansowy rowerzysta czy podróżnik czerpie przyjemność z pamiątkowego zdjęcia lub przynajmniej spojrzenia na ten formalny początek jego długiej przygody, najlepiej jeszcze z określnym dystansem, który ma do przejechania. Satysfakcja gwarantowana. Co ważne, to co dla niektórych jest początkiem, może dla innych być oficjalnym zakończeniem wielokilometrowego szlaku. Warto byłoby więc pomyśleć o jakimś bardziej wyróżniającym się punkcie, doceniającym zmagania rowerzystów. Tego typu miejsca w miarę popularności stają się miejscami kultowymi, co potwierdzają m.in. dziesiątki zdjęć podróżników rozpoczynających GSB przy symbolicznej kropce przy niedalekim dworcu kolejowym Ustroń Zdrój. To dobra i darmowa turystyczna reklama dla regionu.
Brak kropki, może jednak oznaczać okazję do wyznaczenia naszego prywatnego początku WTRki:
Na stokach Baraniej Góry, gdzie swoje źródła mają potoki Biała i Czarna Wisełka
Nad Jeziorem Czerniańskim, gdzie łączy się Biała i Czarna Wisełka
W miejscu, gdzie do Wisełki wpada potok Malinka dając oficjalny początek Wiśle
Przy Pomniku Źródeł Wisły w centrum Wisły
Formalnie na dworcu kolejowym Wisła Uzdrowisko
Po prostu nad Wisłą, biorąc kąpiel w rzece na pokrzepienie
Przebieg śląskiego odcinka Wiślanej Trasy Rowerowej
Wisła - Ustroń
Ruszamy oficjalnie, spod dworca Wisła Uzdrowisko. Jedziemy kawałek wzdłuż głównej ulicy, po orograficznie lewym brzegu Wisły. Przekraczamy most na Wiśle pod słynnym hotelem Gołębiewski i zaraz za nim zjeżdżamy na szutrową drogę, która prowadzi już przy samej Wiśle - tym razem jej prawym brzegu. Jest tu cicho i spokojnie. Po drodze znajdzie się kilka ławeczek, jeżeli mamy ochotę na chwilkę zejść z roweru i pokontemplować przy naszej ambasadorce.
Następnie wyjeżdżamy na główną drogę (obecnie w remoncie) aby po chwili znaleźć się znów bezpośrednio nad Wisłą. Jedziemy w kierunku Ustronia. Odcinek jest zielony a rzeka zarośnięta krzewami i drzewami, ale pojawiają się co rusz polanki, na których można odpocząć nad samą rzeką.
W samym Ustroniu zwiększa się ruch na trasie, szczególnie pieszy, gdyż WTR prowadzi po Bulwarach Wiślanych. Łączą one ścieżki rowerowe, spacerowe i rolkowe. Bulwary zostały ostatnio przebudowane i dość dobrze oddzielają ruch pieszy i rowerowy, ale wiadomo, jak to jest na urlopie… nie zawsze spacerujący turyści zwracają uwagę na znaki drogowe. Wzdłuż bulwarów znajduje się wiele ławeczek, leżanek, huśtawek a także bary i kawiarnie.
Ustroń - Skoczów
Wraz z kończącymi się Bulwarami, zostawiamy w tyle przeludnioną część trasy i wjeżdżamy w bardzo spokojny odcinek, który po szutrowej ścieżce oraz lewym brzegiemWisły, prowadzi aż do Skoczowa. To jeden z przyjemniejszych odcinków całej trasy. Obserwujemy tu niewielkie kaskady, po których spływa Wisła. Woda spada z nich bystro, piętrząc się, co zdają się lubić wyskakujące z niej młode rybki. W tym miejscu warto spojrzeć się za siebie, na żegnające nas beskidzkie szczyty.
W tyle zostawiamy Beskid Śląski i wjeżdżamy na Pogórze Cieszyńskie. Przed Skoczowem, w okolicach Harbutowic, zmieniamy brzeg Wisły. Przejeżdżamy przez kładkę na rzece, objeżdżając wpływająca do Wisły Brennicę. Nie chcąc wydłużać szlaku właściwie można pojechać na wprost i przejechać na druga stronę Wisły dopiero na moście w Skoczowie. Będziemy musieli jednak wnieść rowery po kilku schodkach, które znajdują się pod wiaduktem pod skrzyżowaniem dróg expressowych.
Od Skoczowa śmigamy już prawym brzegiem Wisły po wygodnej ścieżce asfaltowej. To także mój ulubiony fragment. Blisko rzeki, w spokoju, wśród dzikiego jaśminu, róż i starych dębów. W tej okolicy Wisła również zeskakuje kilkakrotnie z niewielkich wodospadów. Warto przyjrzeć się błyszczącej w słońcu rzece, gdyż będziemy się z nią żegnać na jakiś czas.
Skoczów - Chybie
Mijamy ośrodek wypoczynkowy w Ochabach Wielkich i kawałek za nim, zjeżdżamy na niewielką wiejską drogę, opuszczając Wisłę na kolejne kilometry.
Przejeżdżać będziemy teraz przez niewielkie wioski Śląska Cieszyńskiego. Szlak prowadzi głównie po lokalnych drogach asfaltowych o niewielkim natężeniu ruchy lub szutrem wśród pól. Cisza, spokój i wiejska sielanka.
W Drogomyślu robi się na chwilę bardziej ‘miejsko’. Znajdziemy tu małą tężnie solankową a zaraz przy niej dobrze wyposażony sklep spożywczy. Dalej przejeżdżamy przez Zabłocie, z którego pochodzi słynna zabłocka solanka. Następnie wjeżdżamy znów pomiędzy rolnicze wioski Śląska Cieszyńskiego jak Frelichów, Zarzecze, Chybie, położone już nad Jeziorem Goczałkowickim. Wisła choć niewidoczna, czuwa nad nami.
Chybie - Czechowice-Dziedzice
W Chybiu czeka nas 3-kilometrowy kawałek bardziej ruchliwej drogi, z której zjeżdżamy w Zamachach. Kończy się mało przyjemna ulica a zaczyna zielony i orzeźwiający las. Przemierzając Wiślankę latem, to miła chwila wytchnienia od palącego słońca. Po chwili pojawią się tory kolejowe. Tutaj, dla bezpieczeństwa, szlak poprowadzony został dość okrężną drogą, aby w bardziej odpowiednim miejscu pozwolić nam przeciąć tory. Na mapie udostępnionej na stronie Rowerem po Śląsku, pokazany jest skrót, dzięki któremu zaoszczędzimy parę kilometrów drogi. Nie uznaję go za bardziej niebezpieczny, szczególnie, że znajduje się tam oficjalne pieszo-rowerowe przejście. Należy tylko przeprowadzić rower pod mostem pod torami (kilka schodków).
Po przejechaniu przez tory, znów las. A dalej witamy się już z Jeziorem Goczałkowickim, przez które przepływa Wisła, a które jest rezerwuarem wody pitnej dla Śląska. Oficjalnie trasa prowadzi pod zaporą przez pola. Nieoficjalnie koroną zapory można jak najbardziej przejechać, aby nacieszyć oko panoramą jeziora i okolicy. Zapora jednak jest bardzo popularnym miejscem wśród rowerzystów, rolkarzy i spacerowiczów, więc może być ciasno. Gdzieś w połowie zapory znajdują się schody, którymi trzeba rower sprowadzić w dół, aby kontynuować szlak zgodnie z oznaczeniami Wiślanej Trasy Rowerowej.
Teraz przejeżdżamy przez miejscowość Zabrzeg, w której znajdziemy sklepy, bar, restaurację czy lodziarnię. Full wypas. W Zabrzegu wjeżdżamy też na jeden z ciekawszych odcinków trasy, czyli na wały przeciwpowodziowe. Są to jednak takie ‘dziksze’ wały, bez asfaltowej drogi jaką spotykamy w Małopolsce. Trasa jest szutrowa, bywa kamienista lub czasami zarośnięta. Jedzie się po nich jednak wyjątkowo przyjemnie, dosłownie i w przenośni - nad ziemią. Dookoła piękne widoki na miejscowe pola, które na pewno nie raz użyźniane były wiślanymi madami.
I tak wałami dojeżdżamy do miasta Czechowice-Dziedzice. Odcinek ten jest już mniej przyjemny, bo miejski i uliczny, choć częściowo poruszamy się po ścieżkach rowerowych. Lepiej było by gdyby szlak trzymał się rzeki i ominął centrum miasta. Do dworca wystarczyłoby, aby prowadziła odnoga szlaku. Ale nic to, trzymamy się zaprojektowanego szlaku przejeżdżając po wijących się ulicach Czechowic-Dziedzic.
Czechowice-Dziedzice - Oświęcim
Z Czechowic-Dziedzic już niedaleko do granicy województwa. Wpierw jednak przekraczamy inną linię graniczną, rzekę Białkę. To kolejna ważna śląska rzeka oraz prawy dopływ Wisły. Oddzielała dawniej dwie miejscowości Bielsko i Białą, będąc tym samym granicą pomiędzy ziemią śląską i małopolską. Przejeżdżamy przez niebieską granicę a dalej suniemy już przez zielone wioski Żabiego Kraju (to dobre miejsce także na piesze wędrówki) jak Kaniów, Kaniówek, Dankowice położone w pradolinie Wisły. Otaczają nas stawy hodowlane, w których podobno pływają nawet raki. Wisłę jednak cały czas mamy w oddaleniu.
Szlak od Czechowic prowadzi cały czas asfaltem po spokojnych drogach lokalnych. Beskid Śląski wiernie nam towarzyszy, choć już tylko w tle. W takich okolicznościach przyrody łatwo się zagapić i nawet nie zauważyć, że właśnie zaliczyliśmy 80 kilometr trasy, od początku szlaku w Wiśle Uzdrowisko. Przed nami znak graniczny między województwem śląskim a małopolskim. W Dankowicach formalnie kończymy więc śląski odcinek trasy, a zaczynamy małopolski. Ci którzy lubią trzymać się zasad mogą zakończyć w tym miejscu śląski odcinek. Tych, bardziej przekornych zapraszam dalej.
Za granicą czekają na nas Jawiszowice, gdzie dołącza do nas kolejna rowerowa inicjatywa Małopolski - Velo Metropolis, biegnącana tym odcinku razem z WTR.
Jedziemy wzdłuż linii kolejowej, po lokalnych uliczkach w miejscowości Brzeszcze. Hojni mieszkańcy wystawiają przed swoje posesje siatki z jabłkami, które aż same się proszą, żeby je zjeść. Po chwili lądujemy w Braszczoku na szutrowej drodze prowadzącej przez kompleks stawów Nazieleńce. Od razu robi się przyjemniej, zieleniej i chłodniej. Masywne dęby dają cień w ten słoneczny, letni dzień. Płyniemy na rowerach wśród szerokich widoków i licznych stawów, porośniętych bujną, letnią zielenią.
Za stawami czeka nas asfalt w Harmężach, a tym samym zbliżamy się powoli do końca naszej trasy. Wjeżdżamy już na teren miasta Oświęcimia. Dobijamy do rzeki Soły, wzdłuż której jedziemy po wyznaczonej ścieżce rowerowej, mijając niechlubny obóz koncentracyjny. Dalej wjeżdżamy na wały nad Sołą. A co tam jedna Wisła – jak widać trasa oferuje spotkania z wieloma ważnymi polskimi rzekami! Podążając dalej wygodnymi wałami dojedziemy do samego grodu Kraka. My jednak kończymy naszą przygodę na dziś w Oświęcimiu, gdzie żegnamy śląski odcinek słynnej Wiślanki.
Na koniec nie pozostaje mi nic innego jak pochwalić się śląskim odcinkiem WTRki i z czystym, śląskim sercem polecić ją każdemu rowerzyście. Wiślana Trasa Rowerowa na jej źródlanym odcinku to urozmaicony szlak meandrujący wśród lasów, pól i wiosek, który na pewno rozbudzi apetyt na kolejne fragmenty Wiślanki.
Napisane jak zawsze lekko, skrupulatnie, celnie, humorystycznie. W zalewie miernej jakości treści ten blog pokazuje, jak można i należy pisać o świecie dookoła nas. Brawo!